انتظار، شعله‌ای که خاموش نمی‌شود

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی شمال نو،  انتظار، آفتابی است که در دل شب‌های تاریک جهان به آرامی شعله می‌کشد. آن نوری است که در پس ابرهای سنگین ظلم و جور، آرام به سوی ظهور می‌تابد. انتظار، قصیده‌ای است بی‌صدا که دل‌های عاشق را به هم پیوند می‌دهد، سرودی از امید و صبر در دل هر مؤمن.

در خلوت دل‌های منتظر، صدای مهربانی او، امام مهدی (عج)، به گوش می‌رسد؛ نغمه‌ای آرام و دلنشین که جان‌ها را نوازش می‌دهد. انتظار، یعنی شنیدن این نغمه در میان غوغای جهان، نگه داشتن آن در لحظه‌های سرد و بی‌رمق زندگی.

صبوری، کلید طلایی است که دروازه‌های نور را می‌گشاید. در میان دریای بی‌کران زمان، این صبر است که به دل‌ها قدرت می‌بخشد تا در برابر طوفان‌های ناامیدی تاب بیاورند و به ظهور نزدیک شوند، گویی هر قطره اشک، دانه‌ای است که در خاک انتظار می‌روید و به شکوفه‌ای از عدالت تبدیل می‌شود.

انتظار، نه تنها یک حس، بلکه ترکیبی از اشک و لبخند است؛ اشک دلتنگی و لبخند امید به آن روز که عدالت از نو شکوفا شود؛ هر قطره اشک، بهانه‌ای است برای نزدیک شدن به او؛ هر لبخند، نوری است که راه را برای ظهور روشن می‌کند. این انتظار، آزمونی است که عشق به امام زمان (عج) را در جان‌ها تثبیت می‌کند.

چشم‌های منتظر، همواره به افق دور می‌نگرند، جایی که خورشید عدالت طلوع خواهد کرد. این نگاه، پر از راز و نیاز است؛ لحظه‌ای که دل‌ها برای دیدار یار آماده می‌شوند، لحظه‌ای که زمین از ظلم رهایی می‌یابد و عدالت در همه جا پا می‌گذارد.

انتظار، پرواز روح است در آسمان بی‌کران امید؛ پروازی که بال‌هایش از جنس ایمان و یقین است. این پرواز، سفری است به سوی فردایی که طلوعش جهان را دگرگون خواهد ساخت، سفری که در آن هر لحظه‌ی درد و رنج رنگ